24 Nisan 2010 Cumartesi

Kozmik İroni

Kozmik İroni, ilahi bir kahkaha değildir. Aşkın bir bilincin zeka parıltısı değildir. Kozmik İroni, kesin değil ama muhtemelen, yaşamın ta kendisidir. Ortalama 70 yıllık hayatların, insanlık için hiç bir şey ifade etmediği, etse bile insanlığın yok olacağını düşündüğümüzde anlamsızlaştığı bir dünyada; yaşama, kozmik bir ironi demenin zararı olduğu düşünülemez. Kozmik İroni, yaşamak için paraya, para için de yaşama ihtiyaç duyulmasıdır. Kozmik İroni, ben burda doğarken; senin orada doğmandır ve-ben yarın ölürken, senin bugün ölmen. Kozmik İroni, yaşamın ta kendisidir; ancak, ironiden zevk almasını bilmek de mümkündür. Bilgi-sevenlerin, en sevdiği laftır ironi, kendisini de severler tabi. İroni, seni, beni hepimizi kapsar. Asla dışına çıkamazsın ama, gülüp geçebileceğin bir dünya yaratabilirsin. Sen değil, biz; biz değil, hepimiz!

İster politikayla ulaşabileceğine inan o dünyaya, ister sanatla, şiirle, edebiyatla, resimle... İster politikana kat sanatını, ister sanatına kat politikanı... Üretmek, kefenin cebi yokmuş, iz bırakmak için debelen. En büyük izi dünyaya, insanların hayatını değiştirerek bırakırsın; güler geçerlerse bu Kozmik İroni'ye, inan sen o ironiyi çoktan atmışsın omuzlarından.

Bu blogdayım, blogdayız. Hoş bir latife belki bu yarına kalamayacak olan, ufak bir gülümseme, umut çığlığı belki. Omuzlarımıza yüklenmiş, Sysphos'un sabrıyla taşıdığımız, her an gülüp geçebildiğimiz ama asla unutamadığımız o KOZMİK İRONİ'yi beraber karşılamak için, bu blogda olalım!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder